pakka

ନିଜ ଅନୁଭୂତିରୁ ରମ୍ୟ ରଚନା : ପୁରୀ ରଥଯାତ୍ରା, ମୋବାଇଲ ଚୋରି ଓ କୁମ୍ଭାରପଡ଼ା ଥାନା

  • ମୀନକେତନ ବାରଲେବଡ଼ିଆ

ଗାଁ ଠାକୁରାଣୀଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରଗାଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ ଥିବା ସତ୍ୱେ ପୁଲା ଦିନୁ ନିଜକୁ ନିଜେ ନାସ୍ତିକ ମନେ କରୁଥିଲି । ମନ୍ଦିର ଓ ଠାକୁର ପ୍ରତି ବିମୁଖ ଥିଲା ମୋ’ ମନ । କିନ୍ତୁ ମୋର ଯେତେବେଳେ ହୃଦ୍‌ବୋଧ ହେଲା ଯେ ସଂସାର ସାରା ଆମ ଚତୁଃପାଶ୍ୱର୍ରେ ଆତଯାତ କରୁଥିବା ମଣିଷଙ୍କ ପ୍ରତି ଭରସା ତୁଟି ତୁଟି ଆସୁଛି, ସେଇଦିନଠୁ ମନ୍ଦିର ଓ ଠାକୁର ପ୍ରତି ଅତ୍ୟଧିକ ଆକୃଷ୍ଟ ହେଲି । ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ଯାଇ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିଆସୁଥିଲି । ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଘୋଷଯାତ୍ରା ଦେଖିବାର ସୁଯୋଗ କିନ୍ତୁ ମିଳି ନ ଥିଲା ।

ବଲାଙ୍ଗିରରୁ ଭୁବନେଶ୍ୱରକୁ ବଦଳି ହେଇ ଆସିବା ପରେ ଅନେକ ଥର ଭାବିଛି, ଏଇ ଥର ହିଁ ରଥଯାତ୍ରାରେ ତିନି ଦିଅଁଙ୍କ ରଥ ସ୍ୱହସ୍ତରେ ଟାଣିବି । ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ତିନି ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ କାଳ ରହିଲା ପରେ ବି ସମ୍ଭବ ହେଇ ନଥିଲା । କୌଣସି କାରଣରୁ ରଥଯାତ୍ରା ଦେଖିଯିବାଠୁ ନିଜକୁ ନିବୃତ୍ତ ରଖୁଥିଲି । ଠାକୁରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବୋଧହୁଏ ସେଇୟା ଥିଲା । ଶୁଣିଛି, ଭାଗ୍ୟରେ ନଥିଲେ ରଥାରୁଢ଼ ତିନିମୁର୍ତ୍ତି ଦର୍ଶନ କରିବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମିଳେ ନାହିଁ । ସେଇ ସୌଭାଗ୍ୟର ଦିନଟି ଆସିଲା ମୋ’ ଭାଗ୍ୟକୁ ୨୦୧୬ ରଥଯାତ୍ରା ବେଳେ । ଖୁସିରେ ଆତ୍ମହରା ହେଇପଡ଼ିଥିଲି ଯେତେବେଳେ ତାଳଧ୍ୱଜ, ଦେବଦଳନ ଓ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥର ଦଉଡ଼ି ନିଜ ହାତରେ ସ୍ପର୍ଶ କଲି । ମୋତେ ଲାଗିଥିଲା କୋଟି ଜନ୍ମର ପୁଣ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଦିନରେ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଇଗଲା । ଭକ୍ତି ଭାବରେ ଗଦଗଦ ହେଇ ଗାଇ ପକାଇଲି – “ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ ନୟନ ପଥଗାମୀ ଭବ ତୁମେ …..’ । ରଥ ପଥ ସବୁ ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ଜଗନ୍ନାଥମୟ । ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ପ୍ରକମ୍ବିତ ହୋଇଉଠୁଥିଲା ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଜୟ ଜୟକାର ଧ୍ୱନିରେ । ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଭକ୍ତଙ୍କ ତୁଣ୍ଡରେ ଗୋଟିଏ ସ୍ୱର – ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ! ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ! ଜଗନ୍ନାଥ ସ୍ୱାମୀ କୀ ଜୟ!

ଦାସିଆ ବାଉରୀ ହାତରୁ ଶ୍ରୀଫଳ ଛଡ଼ାଇ ନେଲା ଭଳି ଭିଡ଼ ଭିତରେ ମୋ’ ହାତରୁ କିଏ ମୋର ମୋବାଇଲ ଛଡ଼ାଇ ନେଇଗଲା । ଦାସିଆ ଯେମିତି ଜଗନ୍ନାଥ ପ୍ରେମରେ ତର୍ଲ୍ଲୀନ ହୋଇ ଜାଣି ପାରିଲେ ନାହିଁ, ମୁଁ ବି ଜାଣି ପାରିନଥିଲି । ମୋର ମନେ ହେଉଥିଲା ମୋ ହାତରେ ଶ୍ରୀଫଳ, ମୁଁ ବଢ଼ାଇ ଦେଇଛି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଡେ଼ ଏବଂ ଲୀଳାମୟ ନନ୍ଦୀଘୋଷରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସି ମୋ’ ହାତରୁ ଶ୍ରୀଫଳ ଛଡ଼ାଇ ନେଉଛନ୍ତି । ମୁଁ ବେନି ଭୁଜ ପ୍ରସାରି ଗାଇ ଚାଲିଛି – “ଜଗନ୍ନାଥ ହୋ କିଛି ମାଗୁ ନାହିଁ ତୋତେ…..!’ ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ହେଲାବେଳକୁ ମୋ’ ହାତ ମୋବାଇଲ ଶୂନ୍ୟ ।

Indian police pull newly-built chariots to be placed in front of the Sri Jagannath temple in Puri, 70 km (43 miles) east of Orissa June 18, 2004. Tens of thousands of devotees from around the world will witness the century-old ratha yatra festival on Saturday. REUTERS/Jayanta Shaw JS/TW

ରଥେ ତୁ ବାମନଂ ଦୃଷ୍ଟା ପୁନର୍ଜନ୍ମ ନ ବିଦ୍ୟତେ । ଏଇ ପଦଟିଏ କଥା ହିଁ ମୋତେ ଟାଣି ନେଇଥିଲା ଜଗା ପାଖକୁ । ବୈକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତି ହେବାର ଆଶା ମୋ’ ଭିତରେ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ଆମ ଶାସ୍ତ୍ର ଅନୁସାରେ ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ସହିତ ଲୀନ ହେବାଯାଏ ଏକ ଚକ୍ରାକାର ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଚାଲେ । ତାରି ଭିତରେ ଆତ୍ମାକୁ ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଜନ୍ମ ନେବାକୁ ହୁଏ । କର୍ମ ଅନୁସାରେ ସିଏ ବିଭିନ୍ନ ରୂପରେ ଜନ୍ମ ଲାଭ କରି କଷ୍ଟ ଭୋଗେ । ପରମାତ୍ମା ଯାଏ ପହଂଚିବାକୁ ତାକୁ ଯୁଗ ଯୁଗ ଲାଗିଯାଏ । କିନ୍ତୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କଲେ ଥରକରେ ବୈକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ । ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରୁ କରୁ ମୋର ନ ହୋଇ ମୋର ମୋବାଇଲର ବୈକୁଣ୍ଠ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋଇଗଲା ।

ସତ କହୁଛି ଜଗତ ଠାକୁର ! ମୋତେ ଖୁବ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା କବିସୂର୍ୟ୍ୟ ବଳଦେବଙ୍କ ଭଳି ସେଠାରେ ଗାଳି ଦେବାକୁ – “…… ତୁମ୍ଭକୁ ଜଗନ୍ନାଥ ! ଆଜ ମୋ’ ମନୋରଥ ଭରତି ଦେବି ଗାଳି, ହେ କୃପାନିଧି ।’ ତୁମେ ଥାଉ ଥାଉ ମୋର ମୋବାଇଲ ଉଭାନ ହେଇଗଲା, କେମିତି ସହ୍ୟ କଲ ଠାକୁରେ! ତମେ ଲୀଳାମୟ ଲୀଳା ଭିଆଇଲ ବୋଧହୁଏ; ସେଥିପାଇଁ ତ ଆଜି ଯାଏ ଶୟନେ ସପନେ ଜାଗରଣେ ତୁମ କଥା ହିଁ ଭାବୁଛି!

ସତରେ ତୁମକୁ ଶାସ୍ତ୍ରରେ, ଶବ୍ଦରେ, ନୀତିରେ, ନିୟମରେ, ଗୀତରେ, ଶ୍ଲୋକରେ, ଛୁଆଁରେ, ଅଛୁଆଁରେ, ପାପରେ, ପୁଣ୍ୟରେ ବାନ୍ଧି ହେବ ନାହିଁ । ତମେ ଭାବର ଠାକୁର । ଯିଏ ତମ ସାଥେ ଭାବ ରଖିଲା ତାର ନିକଟତର ହେଲ । ଭାବକୁ ନିକଟ ଅଭାବକୁ ଦୂର । ତପୀ ପାପୀ, ଚୋର ଚଣ୍ଡାଳ ସଭିଏଁ ତୁମରି ଭକ୍ତ । ମୋବାଇଲ ଚୋର ବି ନିଶ୍ଚେ ତୁମର ଭକ୍ତ ହୋଇଥିବ ।

ଶୁଣିଛି, ରାଜା ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଦେବ କାଂଚି ରାଜାଠାରୁ ପରାଜିତ ହେବା ପରେ ଅପମାନିତ ହୋଇ ଫେରି ଆସି ତୁମର ଚରଣାଶ୍ରିତ ହେଲେ । ତୁମେ ଦୁଇ ଭାଇ କଳାଘୋଡ଼ା ଧଳାଘୋଡାରେ ଧାଇଁ ଯୁଦ୍ଧ କଲ । ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଦେବ କାଂଚି ରାଜାକୁ ପରାଜିତ କରି ରାଜକନ୍ୟା ପଦ୍ମାବତୀକୁ ଆଣିଲେ । ପରେ ତାଙ୍କୁ ପାଟ୍ଟରାଣୀ କଲେ । ଭକ୍ତ ଭାବରେ ମୋ’ ଅଧିକାର ଜାହିର କରୁଛି ଠାକୁରେ! ତମେ କେଉଁ ବେଶରେ ଆସି ମୋ ମୋବାଇଲ ହେଲେ ଠାବ କରିଥା’ନ୍ତ! ଭକ୍ତ ପାଇଁ କେତେ କଣ କରିପାର । ଗଣିକା ଯମୁନାଠୁ ଫେରି ରଥ ଉପରେ ଚଢି ଯାଇଥିବାରୁ, ଦଇତା ପତିଠୁ ତଡ଼ା ଖାଇଥିବା ତମର ପରମ ଭକ୍ତ ବଳିଆ ଦାସ ପାଇଁ ରଥରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଯାଇ ବାଲି ରଥରେ ବାନ୍ଧି ହେଇପାର । ଦେବଦାସୀ ଲାବଣ୍ୟପ୍ରଭା ଓ ତମର ପରମ ଭକ୍ତ ତଳିଛୁ ମହାପାତ୍ରକୁ ମହାରାଜ ଭାନୁଦେବଙ୍କଠାରୁ ବଂଚାଇବା ପାଇଁ ମହାପ୍ରଭୁ ତମ ପୃଷ୍ଠଦେଶରେ ଘନ କଳାକେଶର ଲହଡା ଭଙ୍ଗାଇ ପାର । ମୋ ବେଳକୁ କିଆଁ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ହୋଇଗଲ । ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ତମ ପ୍ରତି ମୋର ଅନୁରାଗ ବଢି ବଢି ଚାଲିଛି । ଯେହେତୁ ତମେ ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧାର ସୀମାହୀନ ସାଗର । କବିଙ୍କ ଭାଷାରେ – ପ୍ରେମ ଭାବେ ଯା’ର ଅନ୍ତର ପୂରିତ, ସର୍ବପ୍ରାଣୀ ହୃଦ ତା’ ହୃଦେ ଅଙ୍କିତ ।

ହେ ପ୍ରଭୁ ! ତମେ ନିଶ୍ଚେ ଭାବୁଥିବ ମୁଁ ଏଇ ପାର୍ଥିବ ପଦାର୍ଥରେ ମୋହାଛନ୍ନ କାହିଁକି? ଯିଏ ପାର୍ଥିବ ଜଗତକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିପାରିବ ନାହିଁ, ସେ ତମର ଅନୁଗାମୀ ହୋଇ ପାରିବ କେମିତି! ବର୍ତମାନ ଯୁଗରେ ମୋବାଇଲ ଯେ ନିତାନ୍ତ ଦରକାରୀ ଏ କଥା ତମକୁ କେମିତି ବୁଝେଇବି! ହଁ ମନେ ପଡିଗଲା, ଦ୍ୱାପର ଯୁଗରେ ତମରି କଥା । ଥରେ ତମର ତୁଚ୍ଛ ବାଉଁଶର ବଂଶୀ ଖଣ୍ଡିକ ହଜି ଯାଇଥିଲା ଯେ ଖାଇବା ପିଇବା ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲ । ତମର ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିମା ଶ୍ରୀରାଧାଙ୍କୁ କେତେ କାକୁତି ମିନତି ହେଇ କହୁଥିଲ – ଗୋ ରାଧେ ! ବଂଶୀଟି ଆମର ଦିଅ । ହସ୍ତର କଙ୍କଣ ଗଳାରତ୍ନ ହାର ଯାହା ଇଚ୍ଛା ତାହା ନିଅ ….. । ଏବେ ନିଶ୍ଚୟ ବୁଝିପାରୁଥିବ କଳିଯୁଗରେ ମୋବାଇଲର ମହତ୍ୱ ।

ଆମେ ତମକୁ ଖୁବ ଅଳିଅର୍ଦ୍ଦଳି କଲା ପରେ ବି ଆମର କଥାକୁ କର୍ଣ୍ଣପାତ କଲ ନାହିଁ । ଆମେ ଭାବିଲୁ ତମେ ତମର ବାକି ନଅ ଅବତାରରେ ବହୁତ କାମ କରିଛ ତ’ ଦଶମ ଅବତାରରେ ଟିକେ ବିଶ୍ରାମ ନେଇଛ । ସରକାରୀ ଚାକିରିରୁ ଅବସର ନେଲା ଭଳି ତମର ଦଶମ ଅବତାର । ନୁହେଁ କି? ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଆରାମରେ ବସି ଷାଠିଏ ପଉଟି ଭୋଗ ଖାଉଛ, ଦିନସାରା ମଣିଷ ଭଳି ଦୈନିନ୍ଦିନ କାର୍ୟ୍ୟ ସବୁ କରୁଛ । ଶୋଇବା ଆଗରୁ ଦେବଦାସୀଠାରୁ ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ ଶୁଣି ଆରାମରେ ଶୋଇଯାଉଛ । ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଖିରେ ସବୁ ଦେଖୁଛ ହେଲେ କିଛି କରୁନ । ତୁମର ଅପାରଗତା ଦେଖି ସେଦିନ ମୁଁ ବାଧ୍ୟ ହେଇ ଗଲି କୁମ୍ଭାରପଡ଼ା ଥାନାକୁ, ଅଭିଯୋଗ ଲେଖିବା ପାଇଁ ।

ତମେ ଯେମିତି ସବୁ ଶୁଣି କିଛି କରୁନାହଁ, କୁମ୍ଭାରପଡ଼ା ଥାନା ଅଧିକାରୀ ମଧ୍ୟ ସବୁ ଶୁଣିଲା ପରେ କିଛି ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ସପକ୍ଷରେ ନ ଥିଲେ । ତମ ପାଖେ ପାଖେ ରହି ସେ ବି ସବୁ ଶିଖିଗଲେଣି । ତମେ ସଂସାରର ମୁରବୀ, ସେ ଥାନାର ମୁରବୀ । ତମେ ଚାହିଁଲେ ସଂସାର ଚାଲିବ, ସେ ଚାହିଁଲେ ଥାନା ହଲିବ, ଆଉ ଦୁହେଁ ନ ଚାହିଁଲେ ……. । ମୁଁ ଯାଇ ସବୁ କଥା ଥାନାବାବୁଙ୍କୁ କହିଲା ପରେ ଏଫ୍‌ଆଇଆର ଦେବା ପାଇଁ କହିଲେ । କାଗଜ ଖଣ୍ଡେ ମାଗିବାରୁ ଝିଙ୍ଗାସି ହେଇ କହିଲେ, ଏଠି କିଛି ମିଳିବ ନାହିଁ ଯାଅ ବହି ଦୋକାନରୁ କିଣି ଆଣ । ମୁଁ ଜାଣିବାରେ ଏଫ୍‌ଆଇର ଦେବା ପାଇଁ ଥାନାରେ ଏକ ଫର୍ମ ମିଳେ, ଯାହାକି ଅଭିଯୋଗକାରୀକୁ ମାଗଣାରେ ଦେବା କଥା । ତଥାପି ତାଙ୍କ ସହିତ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ନ କରି ନିକଟସ୍ଥ ପୁସ୍ତକ ଦୋକାନରୁ କାଗଜ ଖଣ୍ଡେ କିଣି ଆଣି ଅଭିଯୋଗ ଲେଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ସେତିକିବେଳେ ଥାନାବାବୁ ନିଜ ଆସନରୁ ଉଠି ଯାଇଥିଲେ ଓ ମଧ୍ୟମ ଚେହେରାର ଜଣେ ଅଧିକାରିଣୀ ଆମ ସାମ୍ନାରେ ଉଭା ହେଇ ସାରିଥିଲେ । ମହାଶୟାଙ୍କୁ ମୋ ଗୁହାରି ଜଣାଇଲି, ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥ ପାଖରୁ ମୋର ମୋବାଇଲ ଚୋରି ହୋଇଗଲା ଅଭିଯୋଗ ଦେବା ପାଇଁ ଆସିଛି କହିଲି । ତାଙ୍କ ଶ୍ରୀବଦନକୁ କୁତ୍ସିତ କରି ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହେଲେ – “ଶଃ … ନିଜ ଅବହେଳାରୁ ମୋବାଇଲ ହଜାଇବେ, ଆମକୁ ଟେନ୍‌ସନ୍‌ ଦେବେ ।’ ମୋତେ ଧମକେଇବା ସ୍ୱରରେ କହିଲେ- ମୋବାଇଲ ହଜିଗଲା ବୋଲି ଲେଖନ୍ତୁ, ଚୋରି ହେଇଛି ଲେଖିଲେ ଏଫ୍‌ଆଇଆର ରଖିବି ନାହିଁ । ସେଇୟା ହିଁ ଲେଖିଲି । ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ କହିଲେ କିଛି ସମୟ । ଦୀର୍ଘ ଦୁଇଘଂଟା କାଳ ଅପେକ୍ଷା କଲା ପରେ କହିଲେ- ଯାଆନ୍ତୁ, ମୋବାଇଲ ମିଳିଲେ ଆପଣଙ୍କୁ ଫୋନ ଦ୍ୱାରା ଜଣାଇ ଦିଆଯିବ ।

ସେଦିନ ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତରେ ଫେରି ଆସିଥିଲି ସତ, ହେଲେ ତମକୁ ରଥ ଉପରେ ଦର୍ଶନ କରି ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତରର ଆନନ୍ଦ ପାଇଥିଲି । ତମକୁ ଅତି ଆପଣାର ଭାବି ହାଲୁକା କଥାଟେ ଲେଖିଦେଲି । ଦୋଷ ଧରିବନି ମହାବାହୁ ।

ମୋବାଇଲ ନଂ.୯୪୩୭୧୩୨୬୬୨

2 Comments
  1. Tusarkanta Satapathy says

    ମୋ ଅବିବାହିତ ପୁଅବୋହ୍ଙ୍କଙ୍କ ଦୁଇଟି ମୋବାଇଲ ମାଉସୀମା ମନ୍ଦିର ମୋବାଇଲ ଷ୍ଟାଣ୍ଡରୁ ଚୋରି ହୋଇଥିଲା। ପୁରୀ ଅଧିବାସୀ ମୋ ଭାଣିଜୀଜ୍ୱାଇଁଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଯୋଗୁ ଅଠର ହଜାର ଟଙ୍କା ଷ୍ଟାଣ୍ଡାବାଲା ଦେଇଥିଲେ ।ମୋବାଇଲ ଚୋରି, ପୋଲିସ ବ୍ୟବହାର ସବୁ ତାଙ୍କ ମାୟା ଓ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ମହାଶୟ, କିଛି ଭଲ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିବ ବୋଲି ସେ ଏପରି କରାଉଛନ୍ତି। ଆମେ ନିମିତ୍ତ ମାତର ଓ ତାଙ୍କ ଆୟତ୍ତରେ ।କରୋନା ବି ତାଙ୍କ ମାୟା ଓ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ। ଶିକ୍ଷିତ ଲୋକେ ଯେଉଁଠି, –ସେଠି ଏଇଆ ହେବ। ଜୁହାର

    1. Koshala Prabaha says

      thanks

Leave A Reply

Your email address will not be published.

18 − nine =