କବିତା : ଗାଢ଼ ଅନ୍ଧାର
ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାରାଣୀ ଭୋଇ (କିଟି)
ଖୁବ୍ ଡରୁଥିବାଅନ୍ଧାରକୁ ବିନିଜର କରିହୁଏ….ଭଲ ପାଉଥିବାଆଲୁଅ ଠୁ ମୁଁଅନେକ ଥର ଲୁଚୁଛି ।
ପ୍ରତିଟି ଜାନୁଆରୀ ଏକ ତାରିଖସକାଳ ଛଅଟା ପଇଁଚାଳିଶରୁମୋ ଟ୍ରେନର ଗତିଭୁବନେଶ୍ୱର ଠୁ ବଲାଙ୍ଗିର
ନୂଆ ବର୍ଷର ନୂଆ କମ୍ପନନଥାଏ ମନେ,ଦ୍ରୁତ ଗତିର ଟ୍ରେନହଠାତ୍!-->!-->!-->!-->!-->!-->!-->…
Read More...
Read More...