- ପିନାକୀ ମିଶ୍ର
ବଉଦ ଭାସୁଛି ପକ୍ଷୀ ଉଡୁଛି
ବୋଇତ ଯେ ଫେରୁନାହିଁ,
ଆକାଶ ସାଗର ମିଳନ ରେଖାକୁ
ଅନେଇଛି ତଅପୋଇ ।
ଏପଟେ ବାଲୁକା ସେପଟେ ବଳୟ
ମଝିରେ ଅଥଳ ସିଂଧୁ,
ଆଖି ପାଉ ନାହିଁ ଆଶା ମରିନାହିଁ
ବେଳାରେ ଲୋତକ ବିନ୍ଦୁ ।
ସାତଭାଇ ଘେରା ସୁନାର ଚଢେଇ
ରାଗରେ ପାଦକୁ ପିଟେ,
ମୁହଁକୁ ଫୁଲେଇ ଲିଭାଏ ଅଳତା
ପାହାନ୍ତି ଗାଧୁଆ ତୁଠେ ।
କହି ଯାଇଥିଲେ ସଅଳ ଫେରିବେ
ଝୁମୁକା ପାଉଁଜି ଘେନି,
କଟୀ କଂକଣ ବାଜୁବଂଧରେ
ଦିଶିବ ସେ ଜେମାମଣି ।
ଘାଟକୁ ନିଇତି ଆସି ଫେରିଯାଏ
ଭାଇ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ,
ନୀଳ ଦରିଆକୁ ଗାଳି ଦେଉଥାଏ
ଢେଉପାଣି ଛୁଏଁନାହିଁ ।
ସଖୀ ସଂଗାତ ଟାହୁଲି କରନ୍ତି
ପଠାଧାରେ ବୁଲୁ ବୁଲୁ,
ଲାଜରେ ବତୁରେ ପ୍ରୀତିରେ ଉଛୁଳେ
ଝାଉଁଡାଳ ଧରୁ ଧରୁ ।
ଯଉବନ ଢେଉ ଛାତିରେ ଉଠିଛି
ମନ ତା’ ମଧୁର ଜଳ,
ଏ ଲୁଣି ସାଗର କୁଆଡୁ ବୁଝିବ (!)
ବୟସ ଋତୁର ଖେଳ ।
ଅବୁଝା ଅଶୁଣା ମନ ଊଣା କରି
ଘରେ ପଶେ ତଅପୋଇ,
ସପନରେ ଦେଖେ ଗୋରା ସୁକୁମାର
ଆସିଛି ଅତିଥି ହୋଇ ।
କେଉଁ ରାଇଜର ବିଦେଶୀ ବଣିକ
କେମିତିକା ତା’ର ମନ ,
ଅଳପ ଦେଖାରେ ଅଧୀରା କରିବ
ଅନୁଢା କିଶୋରୀ ପ୍ରାଣ ।
କେତେଦିନ ପାଇଁ କୁଆଡେ ଆସିଛି
କେଉଁଠି ପୁଣି ତା’ ଘର (?)
ତଅପୋଇ ସିନା ଗାଁର ଲଳନା
ଛଳନାଠୁ ବହୁଦୂର ।
ସାତଭାଇ ମୋର ଏ କି କଲେ ସତେ
ତା’କୁ ଯେ ଆଣିଲେ ସାଥେ,
ମନ ଦେଇଦେଲେ କେମିତି ଯିବି ମୁଁ
ସେପାରି ଅଜଣା ଦେଶେ ।
ଆଖିରେ ଉଠିବ ଲୁହର ବନ୍ୟା
ଭାଇମାନେ ହେବେ ପର,
ବରଷକୁ ଥରେ ଆସିକି ପାରିବ
( ତା’)କୋଟି ମାଣିକର ଘର ?
କାହିଁକି ଆସିଲା ଅଜଣା ବିଦେଶୀ
ଏମିତି ଭଲରେ ଥିଲା,
ସାଧବ ଝିଅ ତ’ ନାରିକେଳ ଜଳ
ଗାଁର ପୁନେଇଁ ତାରା ।
ଫର୍ଚ୍ଚା ଦିଶିଲା ସପନ ଭାଜିଲା
ନିଦରୁ ଉଠିଲା ଝିଅ,
ଝିଅର କପାଳ ଏମିତି କାହିଁକି
କହରେ ବିଧାତା କହ !!
- ମୋ.- ୯୪୩୮୧୧୮୩୯୭