ଜାତୀୟ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରେମୀ ଦିବସ

ଡେଲାଙ୍ଗ, (ଦିଲ୍ଲୀପ କୁମାର ଧାଉଡିଆ) : ପ୍ରତିବର୍ଷ ଅଗଷ୍ଟ ୯ରେ ‘ଜାତୀୟ ପୁସ୍ତକ ପ୍ରେମୀ ଦିବସ’ ପାଳନ କରାଯାଏ । ଏହି ଦିନ, ପୁସ୍ତକ ପ୍ରେମୀମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରିୟ ହବି ବା ନିଜର ଆନନ୍ଦ ପାଇଁ ମନର ଇଛା- ବହି ପଡିବାରେ ଲିପ୍ତ ରୁହନ୍ତି । ବହି ପଢିବାରେ ଅନେକ ଲାଭ ଅଛି । ଏହା ଶବ୍ଦକୋଷ ଜ୍ଞାନକୁ ଉନ୍ନତ କରିଥାଏ, କଳ୍ପନାକୁ ବିକଶିତ କରିଥାଏ, ଏବଂ ଚାପ ହ୍ରାସ କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ଏହି ଦିବସ ପାଳନ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କୁ ଏକ ପୁସ୍ତକ ପଢିବାକୁ, କାହାଣୀ ଏବଂ ଚରିତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ବିଭିନ୍ନ ଜଗତକୁ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରେ । ଏହି ଦିନ ନିଜ ପରିବାର ଏବଂ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମର ସ୍ଥାନୀୟ ଲାଇବ୍ରେରୀ କିମ୍ବା ପୁସ୍ତକ ଦୋକାନ ପରିଦର୍ଶନ କର, ଏବଂ ତୁମର ପ୍ରିୟ ପୁସ୍ତକକୁ ବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେଇ ପଡିବାର ପ୍ରେମ ବିସ୍ତାର କର । ନିଜ ଘର ଲାଇବ୍ରେରୀରେ କିଛି ସମୟ ନିଜ ପରିବାର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ବିତାଇ ପାରିବ ଏବଂ ଲାଇବ୍ରେରୀ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ମଜା କରିବା ପାଇଁ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିପାରିବ । ଭଲ କାହାଣୀ ଏବଂ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକୁ ସେମାନଙ୍କ ପୃଷ୍ଠାରେ ବହନ କରୁଥିବା ଜ୍ଞାନକୁ ପ୍ରଶଂସା କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ଦିବସଟି ଏକ ଖୁସି ଆନନ୍ଦର ଦିନ ଅଟେ । ଲେଖକମାନଙ୍କୁ, କାହାଣୀ କହିବାର କଳା, ଏବଂ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ହେଉଛି, ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକୁ ନିଜେ ପସନ୍ଦ ଓ‌ ପ୍ରଶଂସା କରିବାର ଏହା ଏକ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟ । ବହିଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ମାନସିକ ଚାପରୁ ପଳାୟନର ଶୁଦ୍ଧ ରୂପ । ବହି ଗୁଡିକ ତୁମକୁ ଯେକୌଣସି ସମୟ, ସ୍ଥାନ, କିମ୍ବା ସଂସ୍କୃତିକୁ ନେଇପାରନ୍ତି । ଏହି ଦିନ ଆମେ ଆମର ସ୍ମାର୍ଟଫୋନ୍ ଗୁଡିକୁ ଛାଡିଦେଉ, ଏକ ଭଲ ବହି ବାହାର କରି କେବଳ ପଢିବାରେ ମନ ନିବିଷ୍ଟ କରୁ । ମାଟି ଟାବଲେଟ୍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆଜିର ଇ-ବୁକ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂସ୍କୃତି ସଂରକ୍ଷଣ, ଜନତାଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ଏବଂ କାହାଣୀ କହିବାରେ ସାହିତ୍ୟ ଏକ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥାଏ । ଜୋହାନ୍ସ ଗୁଟେନବର୍ଗଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ପଞ୍ଚଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରିଣ୍ଟିଂ ପ୍ରେସ ଉଦ୍ଭାବନ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ । ତାଙ୍କର ଏହି ଅପୂର୍ବ ଅବଦାନ ବଳରେ ଯେ, କୌଣସି ଉତ୍ସାହିତ ବ୍ୟକ୍ତି ବହି ପଢିପାରିବେ ଏବଂ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବେ । ଆଧୁନିକ ପୁସ୍ତକ ବାନ୍ଧୁଥିବା କାଗଜ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ, କିନ୍ତୁ କାଗଜ ଉଦ୍ଭାବନ ପୂର୍ବରୁ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ଟାବଲେଟ୍, ସ୍କ୍ରୋଲ୍ ଏବଂ ଖୋଦନ ଆକାରରେ ଆସୁଥିଲା । ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକୁ ଡକ୍ୟୁମେଣ୍ଟ୍ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଭ୍ୟତାର ନିଜସ୍ୱ ଉପାୟ ଥିଲା । ୩୫୦୦ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବରେ କିଛି ସମୟ, ମେସୋପୋଟାମିଆନ ମାନେ ମାଟି ଟାବଲେଟରେ ମାର୍କିଂ କରୁଥିଲେ ଯାହାକି କାଲାମସ୍ ନାମକ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଉପକରଣ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଦ୍ଵାରା ସମ୍ଭବ ହେଉଥିଲା । ଏହି ଉପକରଣଟି ଏକ ପ୍ରକାରର ଜଳ ଉଦ୍ଭିଦର ଟାଣ କାଣ୍ଡରୁ ତିଆରି ହୁଏ । ଆର୍ଦ୍ର ମାଟି ଉପରେ ଏହି ଲେଖାଗୁଡ଼ିକୁ ‘କ୍ୟୁନିଫର୍ମ’ କୁହାଯାଉଥିଲା । ଆଧୁନିକ ଇରାକରେ ପ୍ରାୟ ୨୦,୦୦୦ ଏହି ଟାବଲେଟଗୁଡିକର ଆବିଷ୍କୃତ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଚୀନ ଦେଶରେ କାଗଜ ଉଦ୍ଭାବନ ହୋଇଥିଲା । ସମୟ ସହିତ, କାଠ ବ୍ଲକ୍ ଉପରେ ମୁଦ୍ରଣ ମଧ୍ୟ ଚୀନରେ ପୁସ୍ତକ ପୁନଃ ପ୍ରକାଶ କରିବାର ପଥ ପାଲଟିଗଲା । ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ପ୍ରାରମ୍ଭରେ ମୋଟା ମଲାଟ ଯୁକ୍ତ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ବଜାରକୁ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲା, ବହିର କଠିନ ବନ୍ଧନ ସହିତ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମ୍ମାନ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଏହା ଜଡିତ ଥିଲା । କିନ୍ତୁ ୧୯୩୭ ପରଠାରୁ, ପେପରବ୍ୟାକ୍ ବା କାଗଜ ବନ୍ଧେଇ ମଲାଟ ବହି ଲୋକପ୍ରିୟତା ଅର୍ଜନ କଲା । ଏହା ଦ୍ଵାରା ସହଜରେ ବହନ କରିବା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଡିଜାଇନର ଛୋଟ ବଡ଼ ଆକାରର ବହି ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ସମ୍ଭବ ହେଲା । କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଏବଂ ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ବା ପ୍ରଯୁକ୍ତି କୌଶଳର ଅଗ୍ରଗତି ହେତୁ ୧୯୮୦ ଦଶକରେ ସିଡି ଫର୍ମାଟରେ ବିକ୍ରି ହୋଇଥିବା ପ୍ରଥମ ପୁସ୍ତକ ‘ନ୍ୟୁ ଗ୍ରୋଲିୟର୍ ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋନିକ୍ ଏନସାଇକ୍ଲୋପିଡ଼ିଆ’ ସହିତ ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକର ଡିଜିଟାଇଜେସନ୍ ହୋଇପାରିଥିଲା । ବର୍ତ୍ତମାନ ଗୁଗୁଲ୍ ସହାୟତାରେ ତତକ୍ଷଣାତ୍ ଯେ କୌଣସି ତଥ୍ୟ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇପାରୁଛି । ତେଣୁ ଆଧୁନିକ ପିଢ଼ିର ପାଠକ ପୁସ୍ତକ ପଢାରେ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରୁନାହାନ୍ତି । ତେବେ ପୁସ୍ତକ ପଢିବାରେ ଯେଉଁ ଆନନ୍ଦ, ତୂପ୍ତି ଏବଂ ଉପକାର ମିଳିଥାଏ ତାହା ଅନନ୍ୟ ଅଟେ । ପୁସ୍ତକଗୁଡ଼ିକ ଜ୍ଞାନର ଏକ ସମୃଦ୍ଧ ଉତ୍ସ ଏବଂ ସେହି କାରଣରୁ ଯେଉଁମାନେ ଏହାକୁ ପଢନ୍ତି ସେମାନେ ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବରେ ବଢୁଥିବା ଜ୍ଞାନ ଅର୍ଜନ ସହିତ ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।

Leave A Reply

Your email address will not be published.