ଡେଲାଙ୍ଗ, (ଦିଲ୍ଲୀପ କୁମାର ଧାଉଡିଆ) : ଅକ୍ଟୋବର ୨ରେ ଭାରତୀୟ ସ୍ଵାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତା ତଥା ଅହିଂସା ଦର୍ଶନ ଏବଂ ରଣନୀତିର ଅଗ୍ରଦୂତ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନରେ ‘ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅହିଂସା ଦିବସ’ ପାଳନ କରାଯାଏ । ମିଳିତ ଜାତିସଂଘ ସାଧାରଣ ସଭା ୧୫ ଜୁନ୍ ୨୦୦୭ ଅନୁଯାୟୀ, ଏହି ସ୍ମୃତିଚାରଣ ଦିବସ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲା, ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଦିବସ ହେଉଛି ଏକ ଶିକ୍ଷା ତଥା ଜନସଚେତନତା ମାଧ୍ୟମରେ ଅହିଂସା ବାର୍ତ୍ତା ବିସ୍ତାର କରିବାର ଏକ ଉତ୍ସବ । ଏହି ସଂକଳ୍ପ ‘ଅହିଂସା ନୀତିର ସାର୍ବଜନୀନ ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତା’ ଏବଂ ଶାନ୍ତି, ସହନଶୀଳତା, ବୁଝାମଣା ଏବଂ ଅହିଂସା ସଂସ୍କୃତି ସୁରକ୍ଷିତ କରିବାର ଇଚ୍ଛାକୁ ପୁନଃ ପ୍ରମାଣିତ କରିଛି । ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅହିଂସା ଦିବସ ବିବାଦର ସମାଧାନ ତଥା ସାମାଜିକ ତଥା ରାଜନୈତିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହାସଲ ପାଇଁ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପାୟର ଶକ୍ତିର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ମାରକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ । ମାନସିକ ଚାପ ଏବଂ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଏକ ଦୁନିଆରେ, ଏହି ଦିବସ ସଂଳାପ, ଶିକ୍ଷା ଏବଂ ସାଂସ୍କୃତିକ ବୁଝାମଣା ମାଧ୍ୟମରେ ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱାରୋପ କରେ । ଏହା ଆମକୁ ମନେ ପକାଇଦିଏ ଯେ, ଅହିଂସା ଉପାୟରେ ଅନେକ କିଛି କରିହେବ- ଅନେକ ଦେଶ ଅସ୍ଥିରତାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିବାରୁ ଅହିଂସା ବାର୍ତ୍ତା ବିସ୍ତାର କରିବା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଏହି ଦିନ ସଂଗୀତ, ପୁସ୍ତକ, ଏବଂ କଳା ଭଳି ସୃଜନଶୀଳ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ମାଧ୍ୟମରେ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ସମାଧାନ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାକୁ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥାଏ, ଆଭ୍ୟନ୍ତରିଣ ଶାନ୍ତି ଏବଂ ବିଶ୍ୱ ସୌହାର୍ଦ୍ଦ୍ୟକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥାଏ । ୨୦୨୪ର ବିଷୟବସ୍ତୁ ହେଉଛି ‘ଶାନ୍ତି ସଂସ୍କୃତିର ବିକାଶ’ । ଏହି ଥିମ୍ କେନ୍ଦ୍ରିତ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ ହେଉଛି ‘ଅହିଂସା’, ପ୍ରାୟତଃ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ କଥାରେ ଏହାକୁ ରାଜନୀତି ଭାବରେ କୁହାଯାଏ, ସାମାଜିକ କିମ୍ବା ରାଜନୈତିକ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବା ପାଇଁ ଶାରୀରିକ ଶକ୍ତିର ବ୍ୟବହାରକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥାଏ । ଏହାର ଉପାୟ ମାନ ହେଉଛି ଶାନ୍ତି ପୂର୍ଣ୍ଣି ଭାବରେ ବିରୋଧ କରିବା, ଅସହଯୋଗ କରିବା ଏବଂ ଅହିଂସା ଉପାୟରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିବା । ନ୍ୟାୟ ଏବଂ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଅନେକ ବିଶ୍ୱସ୍ତରୀୟ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଏହି ଉପାୟକୁ ନିୟୋଜିତ କରାଯାଇଛି, ଏହା ଦର୍ଶାଇଛି ଯେ, ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରତିରୋଧ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଏଜେଣ୍ଟ ବା ମାଧ୍ୟମ ହୋଇପାରେ ।