ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ, (ପିଆଇବି) : ଭାରତର ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଦ୍ରୌପଦୀ ମୁର୍ମୁ (୧୬ ମଇ, ୨୦୨୫) ନୂଆଦିଲ୍ଲୀର ବିଜ୍ଞାନ ଭବନରେ ଆୟୋଜିତ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ସଂସ୍କୃତ ବିଦ୍ୱାନ ଜଗଦଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ୫୮ତମ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ଏହି ଅବସରରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଜଗଦଗୁରୁ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଥିଲେ । ସେ ପୁରସ୍କାର ଉତ୍ସବରେ ଯୋଗ ଦେଇପାରି ନଥିବା ଗୁଲଜାରଙ୍କୁ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅଭିନନ୍ଦନ ଜଣାଇଥିଲେ । ସେ ଗୁଲଜାର ଜୀଙ୍କର ଦ୍ରୁତ ଆରୋଗ୍ୟ କାମନା କରିବା ସହିତ କଳା, ସାହିତ୍ୟ, ସମାଜ ଏବଂ ଦେଶ ପ୍ରତି ଅବଦାନ ଜାରି ରଖିବେ ବୋଲି ଆଶା କରିଥିଲେ । ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଛନ୍ତି ଯେ ସାହିତ୍ୟ ସମାଜକୁ ଏକତ୍ରିତ କରେ ଏବଂ ଜାଗ୍ରତ କରେ । ଉନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ସାମାଜିକ ଜାଗରଣଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଆମର ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ, କବି ଏବଂ ଲେଖକମାନେ ଲୋକଙ୍କୁ ସଂଯୋଗ କରିବାରେ ଏକ ମହାନ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ବଙ୍କିମ ଚନ୍ଦ୍ର ଚଟ୍ଟୋପାଧ୍ୟାୟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ ‘ବନ୍ଦେ ମାତରମ୍’ ଗୀତ ପ୍ରାୟ ୧୫୦ ବର୍ଷ ଧରି ଭାରତ ମାତାର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଜାଗ୍ରତ କରିଆସୁଛି ଏବଂ ସର୍ବଦା କରିବ । ବାଲ୍ମୀକି, ବ୍ୟାସ ଏବଂ କାଳିଦାସଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ରବୀନ୍ଦ୍ରନାଥ ଟାଗୋରଙ୍କ ଭଳି ଅନନ୍ତ କବିଙ୍କ କୃତିରେ, ଆମେ ଏକ ଜୀବନ୍ତ ଭାରତର ସ୍ପନ୍ଦନ ଅନୁଭବ କରୁ । ଏହି ସ୍ପନ୍ଦନ ହେଉଛି ଭାରତୀୟତାର ସ୍ୱର । ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ୧୯୬୫ ମସିହାରୁ ବିଭିନ୍ନ ଭାରତୀୟ ଭାଷାର ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ହେତୁ ଭାରତୀୟ ଜ୍ଞାନପୀଠ ଟ୍ରଷ୍ଟକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଭାରତୀୟ ଭାଷାରେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ, ଭାରତୀୟ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ଚୟନକାରୀମାନେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ଚୟନ କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ପୁରସ୍କାରର ମର୍ଯ୍ୟାଦାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିଛନ୍ତି । ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆଶାପୂର୍ଣ୍ଣା ଦେବୀ, ଅମ୍ରିତା ପ୍ରୀତମ୍, ମହାଦେବୀ ବର୍ମା, କୁରାତୁଲ-ଆଇନ୍-ହାଇଦର, ମହାଶ୍ୱେତା ଦେବୀ, ଇନ୍ଦିରା ଗୋସ୍ୱାମୀ, କୃଷ୍ଣା ସୋବତୀ ଏବଂ ପ୍ରତିଭା ରାୟଙ୍କ ପରି ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାରପ୍ରାପ୍ତ ମହିଳା ଲେଖିକାମାନେ ଭାରତୀୟ ପରମ୍ପରା ଏବଂ ସମାଜକୁ ବିଶେଷ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତାର ସହିତ ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣ କରିବା ସହିତ ଆମର ସାହିତ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ସମୃଦ୍ଧ କରିଛନ୍ତି । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଆମର ଭଉଣୀ ଓ ଝିଅମାନେ ଏହି ମହାନ ମହିଳା ଲେଖିକାମାନଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରେରଣା ନେଇ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିରେ ସକ୍ରିୟ ଭାବରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ ଆମର ସାମାଜିକ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ଅଧିକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ଜୀଙ୍କ ବିଷୟରେ କହି ରାଷ୍ଟ୍ରପତି କହିଥିଲେ ଯେ ସେ ଉତ୍କର୍ଷତାର ଏକ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ଉଦାହରଣ ସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି । ସେ ତାଙ୍କର ବହୁମୁଖୀ ଅବଦାନକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ ଏବଂ କହିଥିଲେ ଯେ ଶାରୀରିକ ଭାବରେ ଅକ୍ଷମ ହେବା ସତ୍ତ୍ୱେ, ସେ ତାଙ୍କର ଦିବ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ସହିତ ସାହିତ୍ୟ ଏବଂ ସମାଜ ପାଇଁ ଅସାଧାରଣ ସେବା କରିଛନ୍ତି । ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଶ୍ରୀ ରାମଭଦ୍ରାଚାର୍ଯ୍ୟ ସାହିତ୍ୟ ଏବଂ ସମାଜ ସେବା ଉଭୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟାପକ ଅବଦାନ ରଖିଛନ୍ତି । ସେ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ମହିମାମୟ ଜୀବନରୁ ପ୍ରେରଣା ନେଇ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ି ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି, ସମାଜ ନିର୍ମାଣ ଏବଂ ରାଷ୍ଟ୍ର ନିର୍ମାଣରେ ସଠିକ୍ ପଥରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବେ ।